Translate
"Habit"
in Turkish Language
English to Turkish
Turkish to English
English
Turkish
habit
(f.) giydirmek. habited in giymis.
habit
1.alışkanlık, 2.(rahip ve rahibeler için) özel kılık
habit
adet
habit
adet alışkanlık
Habit
adet, alışkı, alışkanlık, itiyat, tabiat, huy
habit
alışkanlık
habit
alışkı
habit
düşkünlük
habit
elbise
habit
huy
habit
itiyat
habit
kafa
habit
kılık
habit
kıyafet
habit
tabiat
habit
tıynet
habit
yaradılış
Habit plane
Alışkı düzlemi (örütbilim)
habit spasm
tik
habit; habitus; habitude
alışkanlık
habitability
oturulabilirlik, yaşanabilirlik
habitable
(s.) oturulabilir, ikamete elverisli habitabil’ity, hab’itableness (i.) oturulacak halde olma .
Habitable
Oturmaya elverişli
habitable
oturmaya elverişli, oturulabilir, ikamet edilebilir
habitable
oturulur
habitant
(i.) (bir yerde) ikamet eden kimse.
habitant
sakin
habitat
(i.) bir hayvan veya bitkinin yetistigi yer; herhangi bir seyin dogal yeri .
habitat
bir hayvan ya da bitkinin yetiştiği doğal ortam
habitat
hayvan veya bitkinin yetiştiği doğal ortam
habitat
yetişme ortamı
habitat
yurt
Habitat protection
Doğal yaşam ortamını koruma
habitation
(i.) ikamet, oturma; mesken, ev.
habitation
1.oturma, ikamet, 2.ev, konut, oturacak yer
habitation
ev
habitation
ikamet
habitation
mesken
habitation
oturma
habitual
(s.) alisilmis, mutat, itiyat edinilmis; daimi. habitually (z.) alisildigi sekilde, adet uzere. habitualness (i.) aliskanlik, adet, mutat olus.
habitual
1.alışılagelmiş, alışılmış, adet haline gelmiş, 2.her zamanki, 3.bir şeyi alışkanlık haline getirmiş, alışmış
habitual
âdet
habitual
alışılmış
habitual
mutat
habitual abortion
habitüel abortus
habitual criminal
alışılmış suçlu
habitual liar
iflah olmaz yalancı
habitual obligation
sık sık yerine getirilen zorunluluk
habitually
daimi olarak
habituate
(f.) alistirmak, aliskanlik haline getirmek, itiyat kespettirmek. habitua’tion (i.) itiyat, aliskanlik.
habituate
alışkanlık
habituate
alıştır
habituate
alıştırmak
habituated to
alışmış ol
habituation
1. alıştırma, 2. itiyat, alışkanlık
habituation
alışkanlık
habitude
(i.) adet, itiyat, aliskanlik.
habitude
âdet
habitude
âdet, itiyat, alışkanlık
habitude
alışkanlık
habitude
itiyat
habitue
(i.) mudavim, daimi ziyaretci.
habitue
1. müdavim, 2. daimi ziyaretçi
habitue
gedikli
habitue
müdavim